Γιατί  αποφεύγουμε να κάνουμε αυτό που μπορούμε ? Γιατί πολύ απλά μπορεί να αποτύχουμε.

Αν  αναλύσουμε αυτή τη φράση , θα δούμε  πως ο κόσμος δειλιάζει και φοβάται να ρισκάρει  γιατί  θεωρεί πως είναι πιο εύκολο να κατηγορήσει  οποιοδήποτε άλλο εξωτερικό παράγοντα παρά να ρισκάρει και να φανεί αστείος η να γελοιοποιηθεί στα μάτια των υπολοίπων .

Έτσι πετάμε τη δύναμη μας στους άλλους και είναι σαν να λέμε  “ Όχι πάρε τη δύναμη μου , έτσι μπορώ να έχω κάποιον να κατηγορήσω  αν τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλω.”

Ξεστομίζουμε λέξεις όπως …

 

• Δεν είμαι εγώ ο υπεύθυνος εδώ , έτσι δεν μπορώ να κάνω τίποτε
• Δεν θα με αφήσουν ( Η Κυβέρνηση , οι τράπεζες και όποιος άλλος φαίνεται να έχει δύναμη)

Για ποιο λόγο να προσπαθήσω?  Τα ποσοστά είναι σαφέστατα εναντίον μου.

Όλα τα προαναφερόμενα  ονομάζονται  λάθος υποθέσεις. ΟΙ Λάθος υποθέσεις ονομάζεται  η ιδιότητα να θεωρούμε κάτι αληθινό  όταν στην πραγματικότητα δεν υπάρχει και είναι γέννημα του εσωτερικού μας κόσμου. Η ερώτηση που πρέπει να ρωτάμε όταν συμβαίνει αυτό είναι « είναι αυτό που σκέφτομαι σωστό η λάθος?  Τι αποδείξεις έχω που καθιστούν αυτό που σκέφτομαι αληθινό?»

Τι είναι πιο ανόητο από μια ανόητη ερώτηση?  Η απάντηση  είναι μια λάθος υπόθεση.

Είναι λάθος να ελπίζουμε η να έχουμε προσδοκίες? Φυσικά και όχι.

Ωστόσο το η ελπίδα μετατρέπεται σε ήττα , όταν η  ίδια ελπίδα μας κρατά πίσω,   και μας αποτρέπει  να τολμήσουμε να κάνουμε αυτό που  πραγματικά επιθυμούμε.

 

 

Last updated by christos.